Helaas heb ik afscheid moeten nemen van een aantal van mijn lieve labradors. Honden die trouwe vrienden zijn geweest tijdens hun leven. We hebben mooie dingen mogen delen. Zij leven voort in mijn herrinnering én in hun nageslacht. Afscheid moeten nemen is de consequentie als je al zolang met je dieren bezig bent.

Van mijn chocolade bruine lijn is Eva overleden op 12 jarige leeftijd. Haar dochter Betje is 14 jaar geworden. Betjes dochter Katrijntje werd maar liefst 15 jaar en 10 maanden oud. Wat een geweldig fijne en lieve lab was zij ook. Zij leven voor altijd in mijn herinnering voort. En in hun nageslacht.

Mijn prachtige River is helaas maar 11 jaar geworden. Gelukkig heb ik een mooie dochter en kleindochter van hem.

Mijn lieve en o, zo zoete TumTum is ingeslapen op de leeftijd van 13 jaar. Een half jaar later, 18 mei 2011 is haar zusje overleden SUNNY.Hoe moeilijk ook, zij had een fijn leven en is eigenlijk tot de laatste dag fit geweest. Maar een akelig, niet goed te behandelen gezwel begon erg moeilijk te doen en dat vonden de dierenarts en ik reden om haar een snel naderend lijden te besparen. Van Sunny’s dochter Chrisje heb ik ook al weer afscheid moeten nemen. Ook Chrisje was net als haar moeder gezond en fit tot aan haar laatste dag. Zij sliep in op 29 april 2016 op de leeftijd van 13 jaar en 4 maanden. Hoe fijn is het dan om in haar kleindochter Mia (geboren april 2015) haar evenbeeld terug te zien! Zij gelijkt werkelijk als twee druppels water op haar oma.

Sunny en TumTum kwamen uit hetzelfde nest van Rose (Sylronray’s Paprika Dream). Zij zijn samen opgegroeid en waren dikke vriendinnen. Nu rusten zij naast elkaar op een mooi plekje hier op Beukenrode. Samen met de anderen die over de regenboogbrug zijn gegaan. Iedere dag loop ik langs die plek met mijn honden.